Geitungar - traktorar - hitastig

Þrjú stikkorð sem myndu gefa ágætis útdrátt af vikunni, ef þess væri þörf. Ég get ekki sett „heitt“, eða „kalt“; bara hitastig, af því að það var ansi mikið af hvoru tveggja, en hvort tveggja átti mikinn þátt í líðan minni uppi í fjallahúsinu í Lozère. Fyrst var rosalega kalt, en síðan varð frekar heitt yfir daginn og þá vöknuðu sex milljón þúsund vespur og gerðu aðsúg að húsinu. Ef þið þekkið mig vitið þið hversu yndislegt mér fannst það. Við sátum úti; ég, Grég, Hildur, Françoise og Lucie og geitungarnir mynduðu gífurlegan hljóðmúr suðs sem nísti mig inn að beini og ég mun seint jafna mig af; eftir að við höfðum lesið þögul hvert á sínum stað í hátt í hálftíma, ég fullur viðbjóðs og sífellt að hrista af mér ímyndaðar flugur, kvaddi Grég sér hljóðs vegna hins yfirgnæfandi gnýs: Hm! Eru þetta geitungarnir? Og allir bara: Já, vá, hahaha. ÞAU HÖFÐU EKKI EINU SINNI TEKIÐ EFTIR ÞEIM! Þegar ég fór að sofa á kvöldin losnaði ég ekki við suðið og var nokkuð sannfærður um að þetta væri ný tegund erfðabreyttra hergeitunga sem þyrfti aldrei að sofa og væru í óðaönn að brjóta sér leið inn í svefnherbergið til þess að fljúga inn í munninn á mér um leið og mér rynni í brjóst. Ég er pínu geðveikur hvað þetta varðar.

Hvað traktorana varðar þá var aðalmál vikunnar að skipta um traktor á óðalinu, gamall traktor þakinn málverkum sem eru af Frökkum kölluð „babacool“ og eiga að vísa til sjöunda áratugar síðustu aldar átti að víkja fyrir nýjum traktor frá Avignon, sem var samt gamall og fór ekki í gang þegar á hólminn var komið. Þetta var að sjálfsögðu tilefni mikils blóts í munni ættföðurins Roberts (sem hefði sennilega orðið mjög vonsvikinn ef allt hefði gengið samkvæmt áætlun) og endalausra traktortilrauna og-keyrslna. Grég, tengdasonur Roberts, var í aðalhlutverki við að keyra traktor upp og niður veginn. Allt þetta átti sér stað fyrstu tvo daga vikunnar, meðan ennþá var kalt. Við sáum þá karlmenn lítið þá daga nema þegar Robert hleypti Grég heim í mat, nær dauða en lífi af kulda og þakinn í hráka vegna blótsyrðanna sem hrutu án hlés af vörum þess eldri. Svo varð heitt og notalegt.

Vikan leið annars við bókalestur og rólegheit.

Frábærasti atburður vikunnar er hins vegar allt, allt of merkilegur til að hann rúmist á netinu og hef ég ekki um hann mörg orð hér. Ég er sem sagt orðinn föðurbróðir. Það er best. Elska þig bróðir, berðu mágkonu minni og frænku minni ást mína.